Op 10 oktober bruist het in de kantine van Deltaris. Hier vindt met ruim dertig genodigden één van de 1140 Nationale Integratie Diners plaats. In totaal komen zo’n 6500 mensen uit vele culturen met elkaar van elkaars keuken eten. En soms is er meer om van te genieten zoals in Delft waar niet alleen gegeten wordt, maar met elkaar een leuke avond wordt gemaakt met zang en dans.
Lees ook: Eten met ideaal over de achtergronden van dit evenenemt
Door Leon van den Berg, lid redactieteam Clean Totaal
Zonder Projectleider Ruckmal de Silva, zijn vrouw Suzan, zoon Niyomal en diens vriendin Guusje Marks, zou het feest niet zo indrukwekkend van de grond zijn gekomen. Ruckmal werkt al 22 jaar voor Asito en het organiseren zit hem in het bloed. ”Naast mijn werk ben ik als voorzitter actief in de Sri Lanka Netherlands Friendship Assosiation. Daardoor ken ik heel veel mensen, ook binnen ambassades zoals die van Sri Lanka maar ook van andere landen. Op het feest zijn dan ook diverse vertegenwoordigers daarvan aanwezig. Ik waardeer het bijzonder dan onze ambassadeur Buddhi Keerthi Athauda bij ons aanwezig is.”
Verbinding telt
Die Ambassadeur blijkt een vriendelijke en toegankelijke man, die zichtbaar geniet van de muziek en dans die op deze avond gepresenteerd worden. Hij verwaardigt zich zelfs even later om met een schort van het nationaal integratiediner aan, op het podium de organisatoren en Asito-medewerkers toe te spreken. “Toen ik werd uitgenodigd dacht ik eigenlijk dat het een gewoon feestje was, maar het is me duidelijk geworden dat er hier meer gebeurt. Hier wordt gewerkt aan een echte verbinding tussen mensen en dat is zeer belangrijk. Zoals u allen weet heeft ons land een jarenlang etnisch conflict achter de rug. Nu dat gelukkig beëindigd is, is iedereen heer erg gemotiveerd om er gezamenlijk het beste van te maken. En werken aan een gezamenlijke toekomst in ons land, waarbij iedereen aan de ontwikkeling bijdraagt en daarvan ook voordeel heeft. Belangrijk is daarbij dat men van elkaars gedachtegoed kennis neemt en dat ook respecteert. Ik zie nu datzelfde gebeuren op dit Nationale Integratie Diner en wil Asito ook heel hartelijk danken dat ze hiervoor het initiatief hebben genomen. Mensen leren elkaar kennen op een andere manier dan in het werk. Samen eten, luisteren naar elkaar muziek en kijken naar dans, verbindt mensen. Ik hoeft maar hier om mij heen te kijken om te zien dat het werkt. Nogmaals mijn dank aan Asito, maar zeker ook aan Ruckmal die heel hard heeft gewerkt om er een succes van te maken.”
Muziek en dans
Het zou overigens verkeerd zijn om de Delftse versie van het Nationale Integratie Diner bij Deltaris te bestempelen als een zuiver Sri Lankaans feest. Het rijk geschakeerde buffet laat de aanwezigen proeven van gerechten uit de keukens van Curaçao, Suriname, Eritrea, Turkije, China, Marokko, Pakistan, Portugal en natuurlijk Nederland. Ik wist overigens niet dat pannenkoeken ons nationale gericht is, maar een kniesoor die daarover valt. De avond wordt muzikaal omlijst door Jayantha Kapuwatte die de diverse dansers en zangers begeleid. “Ik werk op een ambassade van een Afrikaans land, maar heb daarnaast een carriere als entertainer en muziektherapeut voor met name kinderen met het down syndroom.” Dat hij een professional si, blijkt wel uit het feit dat hij moeiteloos switcht tussen diverse genres en ook landstalen.
Pidumie Abeysooriya laat ons een traditionele en een volkse dans uit Sri Lanka zien. ”Ik ben in Nederland geboren en dans al van jongs af aan. De laatste ze jaar volg ik lessen op mijn vakanties in Kandy in Sri Lanka. We hebben vier bevolkingsgroepen en ik doe dansen van de Singalezen”. Ook Pidumies’s vader dans, maar speelt daarnaast Tabla. Haar moeder zingt. Beiden laten van zich horen op het podium. Danseres Laxsika Pushpanadan is ook in Nederland geboren en doet dansen van een andere bevolkingsgroep. “Ik heb me deze dansen zelf geleerd. Mijn dans is vooral gericht op improvisatie en zijn wat moderner.”
Shahwan Rehman en zijn vrouw Sadaf komen respectievelijk uit Pakistan en Afghanistan. Op verzoek hebben zij hun mooiste nationale kleding aangetrokken. Dat geldt ook voor diverse andere bezoekers van het diner. Een bijzonder optreden is er van de Japanse Lisa Saijo, secretaresse op de Japanse ambassade. Ze heeft een stem die klinkt als een klok en iedereen is erg onder de indruk als zij een mooi hedendaags Japanse lied laat horen.
Mmmmmm…
En het eten? Dat was in een woord geweldig! Op mijn bord een rijke schakering aan heerlijke hapjes uit diverse windstreken die met liefde en duidelijke zorg zijn gemaakt. Het is moeilijk om iets aan te wijzen wat het lekkerste gerecht is, maar het Marokkaanse deegflapje met zoete kip- en notenvulling vind ik wel heel erg bijzonder. Integratie in de zaal, op mijn bord en ook in mijn maag waar de diverse nationale gerechten zich volledig integreren en een mooie basis leggen voor dit verslag van een geslaagde avond.
